Hampshire Hotel - 's Gravenhof Zutphen

Geopend:dinsdag t/m zaterdag: 11.00-15.00 uur (Librije geopend). Gesloten op zondag en maandag. De Librije is een openbare leeszaal uit 1564, opgericht door twee kerkmeesters van de Walburgiskerk te Zutphen, Conrad Slindewater en Herman Berner. De leeszaal was bedoeld voor de hele stad, het kapittel en de kerk en beschikte over een zeer divers aanbod aan boeken. Omdat er regelmatig boeken verdwenen werd al snel besloten de boeken aan de ketting te leggen, het werd een “kettingbibliotheek”. Na een periode van vergetelheid werd de bibliotheek aan het eind van de negentiende eeuw herontdekt. Nu is het een monument van wetenschap en geschiedenis. Sinds 1984 wordt De Librije beheerd door de Stichting Librije Walburgiskerk Zutphen. De Librije is een erkend, en uniek, cultuurhistorische monument. Er is slechts nog één andere originele kettingbibliotheek in Europa: de Biblioteca Malatestiana in Cesena. (Italië).

In 1845 startten twee Zutphenaren, Gerrit Jan Dercksen en Christiaan Henny, de ‘Assurantiemaatschappij tegen Brandschade, De Nederlanden van 1845’. Het woonhuis van Gerrit Jan Dercksen, aan het Ravenstraatje 3, was de eerste jaren tevens het kantoor van het toen nog kleine bedrijf. Daar stond ook de beroemde ‘brandkas van Henny’, waaruit de brandschades werden uitgekeerd. Vandaag de dag huist er niet alleen een snoepwinkel en een kloosterbibliotheek, maar is een van de kamers ingericht met de historie van Nationale-Nederlanden en haar Zupthense roots.

Van 29 februari t/m 21 juni 2020 is de tentoonstelling Koele Wateren te zien in het Stedelijk Museum Zutphen. De expositie is een oogstrelende selectie van veertig schilderijen uit de collectie van het Rijksmuseum. Vier eeuwen kunst met water in de hoofdrol als vriend én vijand. Daarnaast wordt in de tentoonstelling een link gelegd met de toekomst. Wat gebeurt er als de zeespiegel 6 meter stijgt en hoe ziet Nederland er over 200 jaar uit?

Het Rijksmuseum en vijf stadsmusea in Nederland zijn in 2017 een samenwerking voor acht jaar aangegaan voor een ambitieuze reeks reizende tentoonstellingen. De vier elementen aarde, water, lucht en vuur staan hierin centraal en zijn door vertaald naar de tentoonstellingsreeks Lage Landen, Koele Wateren, Hoge Luchten en Hete Vuren.

Water als vriend én vijand Van de vier elementen – aarde, water, lucht, en vuur – is het element water het meest kenmerkend voor Nederland. Nederland ligt in de laagste delta ter wereld. De grote rivieren, de ligging aan zee en 18.000 km dijken die het water moeten keren bepalen het Nederlandse landschap. Water is zowel vriend als vijand.

De Nederlanders verdienen er hun brood mee. Ze hebben er oorlogen op uitgevochten, maar moeten zich er ook tegen beschermen. Schilders hebben het water door de eeuwen heen op vele manieren vastgelegd. Oneindig is ook het aantal Nederlandse gezegdes en spreekwoorden dat met water en scheepvaart samenhangt.

Verborgen parels De collectiebeheerders van de vijf musea hebben voor Koele Wateren in de collectie van het Rijksmuseum gezocht naar verborgen parels waar het water letterlijk vanaf druipt. Zo zijn relatief onbekende werken te zien van bekende schilders als Jan van Goyen, Salomon van Ruysdael, Hendrik Willem Mesdag, Jacob Maris en Isaac Israëls. De geselecteerde werken dateren uit de 17e, 18e en 19e eeuw.

Nevenactiviteiten Het Stedelijk Museum Zutphen organiseert een vol programma van nevenactiviteiten rondom de reizende tentoonstelling. Zo worden er speciale Kijk & Verwonderrondleidingen, lezingen en workshops georganiseerd. Voor meer informatie over Koele Wateren, de tentoonstellingsreeks en het programma van elk museum is een aparte website opgezet: www.schattenuithetrijks.nl

M5 In de stichting De Vijf Samenwerkende Musea in Nederland (M5) werken het Westfries Museum in Hoorn, het Markiezenhof in Bergen op Zoom, Gemeentemuseum het Hannemahuis in Harlingen, Museum Gouda en het Stedelijk Museum Zutphen samen.

De tentoonstelling Koele Wateren is een oogstrelende selectie van veertig schilderijen uit de collectie van het Rijksmuseum, met werken van meesters als Van Ruysdael, Israels en Maris. Vier eeuwen kunst met water in de hoofdrol als vriend én vijand. De tentoonstelling is te zien in de tentoonstellingszalen van het Stedelijk Museum Zutphen en Museum Henriette Polak. Uit beide collecties wordt werk toegevoegd aan. Het Stedelijk Museum Zutphen heeft voor Koele Wateren gekozen voor een kleine, maar kwalitatief hoogwaardige presentatie schilderkunst en penningkunst. Ook uit de collectie van Museum Henriette Polak worden een aantal prachtige schilderijen getoond en spannende combinaties gevormd met werken uit het Rijksmuseum. Koele Wateren is de tweede tentoonstelling uit de reeks reizende tentoonstellingen. De vier elementen aarde, water, lucht en vuur staan hierin centraal en zijn door vertaald naar de tentoonstellingsreeks Lage Landen (geweest), Koele Wateren, Hoge Luchten en Hete Vuren. Van de vier elementen – aarde, water, lucht, en vuur – is het element water het meest kenmerkend voor Nederland. Nederland ligt in de laagste delta ter wereld. De grote rivieren, de ligging aan zee en 18.000 km dijken die het water moeten keren bepalen het Nederlandse landschap. Water is zowel vriend als vijand. De Nederlanders verdienen er hun brood mee. Ze hebben er oorlogen op uitgevochten, maar moeten zich er ook tegen beschermen. Schilders hebben het water door de eeuwen heen op vele manieren vastgelegd. Oneindig is ook het aantal Nederlandse gezegdes en spreekwoorden dat met water en scheepvaart samenhangt. Ode aan de IJssel Zutphen en de IJssel zijn al eeuwenlang onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat geldt ook voor de inwoners van de stad en hun rivier. De band met en liefde voor de IJssel zit in ons bloed en collectieve geheugen. Maar vooral in allerlei persoonlijke herinneringen aan ‘onze’ rivier. Ook kunstenaars uit de collecties van het Stedelijk Museum Zutphen en Museum Henriette Polak laten zich inspireren door het water – en in dit geval in het bijzonder door de IJssel. Ode aan de IJssel is een Zutphense aanvulling op Koele Wateren en is te zien in de Etalage in Museum Henriette Polak. Met werk van Arie Schippers, Guy Thomas, Jan Westerbeke, Lein de Nood en Henk Bouwman.

Herman Kip, beter bekend als“boer Kip” woonde in de negentiende eeuwse stadsboerderij tot aan zijn dood op 1 januari 2006. Het is een opmerkelijke boerderij, in de originele staat van de negentiende eeuw. Dat betekent dus:geen toilet en geen waterleiding.Nog opmerkelijker zijn de schilderwerken van boer Kip: hij beschilderde zijn hele werk- en woonomgeving.

Chaos, orde en perfectie zijn drie sleutelbegrippen voor fotografe Judith Minks. Die begrippen komen samen in haar veelgeprezen fotoserie ‘Freckles’, meer dan 100 portretten van mensen met sproeten waaruit Museum Henriette Polak voor deze zomertentoonstelling een keuze heeft gemaakt. Hoewel sproeten als een van de zeven schoonheden worden beschouwd en voor velen een sterke associatie hebben met zon en zomer, zijn degenen die ze bezitten er niet altijd even blij mee. Ten onrechte in de ogen van Minks: “De uitdrukking van mensen met sproeten wordt in sterke mate door deze pigmentvlekken bepaald. Andere gezichtsbepalende elementen zoals ogen, neus, mond en oren kennen regelmaat. Ze zitten altijd op een zelfde plek in het gezicht. Voor sproeten gaat dat niet op. De niet te ordenen willekeur waarmee sproeten over het gezicht zijn verdeeld, maakt sproetengezichten voor mij bijzonder en fascinerend.” Voor ‘Freckles’ kroop zij letterlijk dicht op de huid van haar onderwerp. “Doordat ik tussen het licht en de geportretteerde zit, zie je mijn silhouet in de pupillen van hun ogen. Zo word ik een deel van elk portret en al deze sproeten worden zo een deel van mezelf.” Na in 2015 cum laude afgestudeerd te zijn aan de fotoacademie in Groningen, focuste Minks zich in eerste instantie op fotoseries waarin zij perfectie en volledige beheersing nastreeft. Zij ensceneert persoonlijke herinneringen, ervaringen en fantasieën in gestileerde en zorgvuldig belichte sets. ‘Hotel room’ en ‘Moments in time’, die ook te zien zijn in de tentoonstelling, zijn daar indringende voorbeelden van die doen denken aan het werk van Erwin Olaf, Gregory Crewdson en Edward Hopper. De foto’s zijn tegelijkertijd intiem en afstandelijk, een intrigerende combinatie.

Vrijheid is niet vanzelfsprekend. Ook zijn er vele soorten vrijheid: van de vrijheid van meningsuiting tot de vrijheid van het kiezen waar en hoe je wilt leven. Zowel in de geschiedenis, bijvoorbeeld 75 jaar geleden na de Tweede Wereldoorlog, als in het heden, vrijheid van keuze van gender, van geloof, van oorlogsdreiging, om nog maar niet te spreken van de vrijheidsbeperkingen rondom de bestrijding van het corona-virus. Verhalen van Vrijheid/Tales of Freedom wil de actualiteit van de vrijheid op moderne wijze in beeld brengen. Daarvoor hebben we de samenwerking gezocht met maatschappelijke partijen die zich met dit thema bezighouden zoals Buddy-to-Buddy (“Zutphense Uitblinker 2018”). Ook willen we een podium bieden aan vluchtelingen die zich recent in de stad gevestigd hebben, dan wel die op hun definitieve vrijheid wachten in het asielzoekerscentrum. Ook kunstenaars hebben het thema in de brede zin, zoals Mies Olthuis, of op zeer persoonlijke wijze, Marvel Harris (Zilveren Camera Winnaar 2018) verbeeld. Vanuit het Zutphens verleden zal met name aan de hand van enkele indrukwekkende dagboeken het herwinnen van de vrijheid in 1945 aan de orde komen. De tentoonstelling wil ons helpen om de “vrijheid” nooit als een automatisme te zien, maar als iets waar we absoluut zuinig op moeten zijn, en waar op alle mogelijke manieren voor “gestreden” mag en moet worden. “LEVE DE VRIJHEID”

Elke laatste zondag van de maand is het koopzondag in Zutphen. De winkels zijn dan open van 12.00 tot 17.00 uur. Deze maand hebben we een bijzondere koopzondag: de stad staat vandaag in het teken van chocola vanwege het jaarlijkse chocoladefestival.